تحقیق شیوة‌ دف نوازی

تحقیق شیوة‌ دف نوازی

طبقه بندی سازها :

 به طور كلی سازهای موجود در دنیای امروز به سه دسته‌ی اصلی تقسیم می شوند.

 الف – سازهای زهی :

در این نوع از انواع سازها تولید صوت ، توسط سیم یازه صورت می‌گیرد . مهمترین نهاد در اركسترهای قدیم، و اصلی ترین هسته در اركسترهای امروزی را « سازهای زهی » تشكیل می‌دهند.

این دسته ، خود به چند دسته‌ی كوچكتر تقسیم می گردد:

1-  دسته‌ای كه سیم به واسطه زخمه زدن، به وسیلة انگشت یا مضراب تولید صوت می كند، مانند تار ، سه تار ، رباب، ماندلین ، بربط ، چنگ و ... كه به طور كلی این دسته را در سازهای زهی به نام «‌سازهای زهی زخمه‌ای » می‌شناسند.

2-   دسته‌ای كه صوت به وسیله كشیدن آرشه بر سیم حاصل می شود . مانند : كمانچه ،قیچك ، ویولون و ... كه نام اختصاصی این دسته « سازهای زهی آرشه‌ای » می باشد

3-   دسته‌ای كه با كوبیدن وسیله‌ی چكش مانند برروی سیم ، صوتی حاصل می‌شود مانند : سنتور ، سه تار، تار، «‌سازهای زهی كوبشی ».

4-   دسته‌ای كه كوبیدن چكش روی سیم به وسیله‌ی نیروی مكانیكی انجام می گردد، مانند : پیانو، هارمونیكای شستی دار و « سازهای زهی شستی دار»

ب- سازهای بادی:

آن دسته از سازهائیكه صدا در آن ها به وسیله‌ی دمیدن هوا و فوت كردن، ایجاد می‌شود ، به نام «‌سازهای بادی »‌ مشهور هستند این دسته نیز به نوبه‌ی خود به چند شعبه‌ی كوچكتر تقسیم می‌شود:

1-   «‌سازهای بادی چوبی » كه از چوب «‌آبنوس » یا نی و خیزران ساخته شده اند . مانند : نی‌، سرنا ، فلوت ، هوبوا، باسون و...

2-  دسته‌ای از سازها كه ازجنس مس ، برنج یا حتی نقره‌ساخته شده اند مانند: انواع شیپور ،‌ترومپت ، ترومبون ، ساكسیفون ، كر و ... «‌سازهای بادی برنجی »

3-   دسته‌ای مانند پیانو دارای شستی هستند و حصول صوت یا دمش هوا ، به وسیله‌ی نیروی مكانیكی یا الكتریكی صورت می گیرد . این سازها دارای لوله های متعدد، كوتاه و بلند هستند ودر نتیجه‌ی دمیدن هوا در این لوله ها یا زبانه ها صداهای گوناگون و مختلف ایجاد می گردد. مانند : ارگ ، آكوردئون ، سازدهنی ، نی انبان و ...« سازهای شستی دار بادی »

ج- سازهای ضربی

 به این دسته «‌سازهای كوبه‌ای» و « آلات ایقاعی » نیز می گویند . و همچنانكه از نامش برداشت می شود سازهایی هستند كه به صوت از طرق مختلف وارد آوردن ضربه ، چه به وسیله دست به طور مستقیم ( مانند دف و تنبك ) و چه به وسیله‌ی آلتی دیگر (‌مانند دهل و نقاره )‌حاصل می آید.

 تقسیم بندی این دسته از سازها به شرح زیر است :

1-  دسته‌ای كه برروی آنها پوست كشیده شده و با دست یا چوب بر آن ها می كوبند . مانند : دف ، دایره ، نقاره ،تیمپانی [1] و ...

2-  دسته‌ای كه بر هر دو سطح بالایی و پایینی پوست كشیده و خود ساز به صورت استوانه‌ای ساخته شده است و با دست یا چوب و به یك یا هر دو طرف سطوح ساز كوبند . مانند: طبل بزرگ‌، طبل كوچك ، دهل و ...

3-  دسته‌ای كه ساز در اصل ، از دو تكه چوب یا فلز ساخته شده و هر دو به هم كوبیده می شوند مانند: سنج، قاشقك ، بشقاب و ...

4-   دسته‌ای كه به وسیله كوبیدن چكش برروی تیغه های فلزی ، زنگوله و غیره، اصواتی مخصوص و زنگوار حاصل می گردد. مانند : ناقوس لوله ای .

[1] Timpani یك كلمه ایتالیایی است و در فرانسه به آن Tanbale (‌تنبال )‌می گویند. سازی است كوبه‌ای متشكل از یك كاسه بزرگ كه روی دهانه‌ی آن پوست كشیده‌اند . از این سازها معمولاً د راركسترهای بزرگ استفاده می شود . صدای تیمپانی در دینامیك «P» گرفته و پوك است . به تدریك كه دینامیك قوی تر می شود ، صدای ساز رفته رفته مشخص تر می شود ، تا زمانی كه «F» برسد . این ساز با چوب طبل های چوبی ، خشك تر و سخت تر صدا می دهد .

...

 تقسیم بندی سازهای ضربه‌ای و كوبه‌ای از نظر ملیت :

در اینجا مناسب دیدیم كه سازهای ضربه‌ای و كوبه‌ای دنیا را ، از نظر ملیت در دو دسته‌ی جدید، تحت عناوین ذیل  مشخص كنیم :

 الف – سازهای ضربه‌ای پوستی و كوبه‌ای پوستی و بدون پوست با ملیت غیر ایرانی

در این دسته می توان به این سازها اشاره كرد :

1-   طبلا 2- تیمپانی 3- كنگا 4- تمپو 5- تری آنگل  6- گانگ ( تام تام )‌7- بانگو

 8- سیمبال ( سنج ) 9- مری دنگام 10- خول (‌دهولك ) 11- جاز  12- طبل بزرگ

 13- طبل كوچك 14- مثلث 15- دایره زنگی (تمبورین)16 – قاشقك
 17- گزیلوفون(زیلوفون)18- ناقوس(بلز)‌19- سایدارم20- هلاله

 به دلیل  این كه توضیح راجع به سازها را ؛ برای هنرجویان عزیز چندان ضروری ندانستیم از شرح و توضیح آن ها صرف نظر می كنیم .

 ب- سازهای ضربه‌ای پوستی و كوبه‌ای پوستی و بدون پوست با ملیت ایرانی :

 از این گروه سازها می توان به :

1- دف                                       13- تمبوك                        25- جلجل

2- تنبك                            14- كسر                           26-جام

3-گورگه                            15-پیپه                             27-طبل‌غازی  

4- تبوره                            16-بشقابك                        28- طبلك

5- خم                                        17-شندف                         29-طبل‌آویز

6- دایره                            18-جرس                          30- دمن

7- دایره زنگی                     19-درای                           31-تیمبك     

8- نقاره                             20- زنگ                          32- كومه

9- آینه پیل                         21-دهل                            33- مندل

10- كوس                          22- چغانه                         34- سنكه

11- دمام                           23-تبیره                            35-تاس

12- غوغا                          24- دبدبه

بین نظرات و فرضهای گوناگونی كه در باره‌ی مبدأ پیدایش آلات موسیقی در جهان ، پذیرفته شده است این عقیده بیش از همه مورد تأكید و تأیید است كه قدیمی ترین و اساسی ترین نمونه آلات موسیقی ،‌ سازهای ضربه‌ای هستند . شاخص ترین مورد كاربرد این سازها ، در طول تاریخ آن است كه خواص وزنی یك آهنگ را ( كه می‌تواند به عنوان اساس

تحقیق شیوة‌ دف نوازی

طبقه بندی سازها :

 به طور كلی سازهای موجود در دنیای امروز به سه دسته‌ی اصلی تقسیم می شوند.

 الف – سازهای زهی :

در این نوع از انواع سازها تولید صوت ، توسط سیم یازه صورت می‌گیرد . مهمترین نهاد در اركسترهای قدیم، و اصلی ترین هسته در اركسترهای امروزی را « سازهای زهی » تشكیل می‌دهند.

این دسته ، خود به چند دسته‌ی كوچكتر تقسیم می گردد:

تحقیق شیوة‌ دف نوازی

طبقه بندی سازها :

 به طور كلی سازهای موجود در دنیای امروز به سه دسته‌ی اصلی تقسیم می شوند.

 الف – سازهای زهی :

در این نوع از انواع سازها تولید صوت ، توسط سیم یازه صورت می‌گیرد . مهمترین نهاد در اركسترهای قدیم، و اصلی ترین هسته در اركسترهای امروزی را « سازهای زهی » تشكیل می‌دهند.

این دسته ، خود به چند دسته‌ی كوچكتر تقسیم می گردد:

1-  دسته‌ای كه سیم به واسطه زخمه زدن، به وسیلة انگشت یا مضراب تولید صوت می كند، مانند تار ، سه تار ، رباب، ماندلین ، بربط ، چنگ و ... كه به طور كلی این دسته را در سازهای زهی به نام «‌سازهای زهی زخمه‌ای » می‌شناسند.

2-   دسته‌ای كه صوت به وسیله كشیدن آرشه بر سیم حاصل می شود . مانند : كمانچه ،قیچك ، ویولون و ... كه نام اختصاصی این دسته « سازهای زهی آرشه‌ای » می باشد

3-   دسته‌ای كه با كوبیدن وسیله‌ی چكش مانند برروی سیم ، صوتی حاصل می‌شود مانند : سنتور ، سه تار، تار، «‌سازهای زهی كوبشی ».

4-   دسته‌ای كه كوبیدن چكش روی سیم به وسیله‌ی نیروی مكانیكی انجام می گردد، مانند : پیانو، هارمونیكای شستی دار و « سازهای زهی شستی دار»

ب- سازهای بادی:

آن دسته از سازهائیكه صدا در آن ها به وسیله‌ی دمیدن هوا و فوت كردن، ایجاد می‌شود ، به نام «‌سازهای بادی »‌ مشهور هستند این دسته نیز به نوبه‌ی خود به چند شعبه‌ی كوچكتر تقسیم می‌شود:

1-   «‌سازهای بادی چوبی » كه از چوب «‌آبنوس » یا نی و خیزران ساخته شده اند . مانند : نی‌، سرنا ، فلوت ، هوبوا، باسون و...

2-  دسته‌ای از سازها كه ازجنس مس ، برنج یا حتی نقره‌ساخته شده اند مانند: انواع شیپور ،‌ترومپت ، ترومبون ، ساكسیفون ، كر و ... «‌سازهای بادی برنجی »

3-   دسته‌ای مانند پیانو دارای شستی هستند و حصول صوت یا دمش هوا ، به وسیله‌ی نیروی مكانیكی یا الكتریكی صورت می گیرد . این سازها دارای لوله های متعدد، كوتاه و بلند هستند ودر نتیجه‌ی دمیدن هوا در این لوله ها یا زبانه ها صداهای گوناگون و مختلف ایجاد می گردد. مانند : ارگ ، آكوردئون ، سازدهنی ، نی انبان و ...« سازهای شستی دار بادی »

ج- سازهای ضربی

 به این دسته «‌سازهای كوبه‌ای» و « آلات ایقاعی » نیز می گویند . و همچنانكه از نامش برداشت می شود سازهایی هستند كه به صوت از طرق مختلف وارد آوردن ضربه ، چه به وسیله دست به طور مستقیم ( مانند دف و تنبك ) و چه به وسیله‌ی آلتی دیگر (‌مانند دهل و نقاره )‌حاصل می آید.

 تقسیم بندی این دسته از سازها به شرح زیر است :

1-  دسته‌ای كه برروی آنها پوست كشیده شده و با دست یا چوب بر آن ها می كوبند . مانند : دف ، دایره ، نقاره ،تیمپانی [1] و ...

2-  دسته‌ای كه بر هر دو سطح بالایی و پایینی پوست كشیده و خود ساز به صورت استوانه‌ای ساخته شده است و با دست یا چوب و به یك یا هر دو طرف سطوح ساز كوبند . مانند: طبل بزرگ‌، طبل كوچك ، دهل و ...

3-  دسته‌ای كه ساز در اصل ، از دو تكه چوب یا فلز ساخته شده و هر دو به هم كوبیده می شوند مانند: سنج، قاشقك ، بشقاب و ...

4-   دسته‌ای كه به وسیله كوبیدن چكش برروی تیغه های فلزی ، زنگوله و غیره، اصواتی مخصوص و زنگوار حاصل می گردد. مانند : ناقوس لوله ای .

[1] Timpani یك كلمه ایتالیایی است و در فرانسه به آن Tanbale (‌تنبال )‌می گویند. سازی است كوبه‌ای متشكل از یك كاسه بزرگ كه روی دهانه‌ی آن پوست كشیده‌اند . از این سازها معمولاً د راركسترهای بزرگ استفاده می شود . صدای تیمپانی در دینامیك «P» گرفته و پوك است . به تدریك كه دینامیك قوی تر می شود ، صدای ساز رفته رفته مشخص تر می شود ، تا زمانی كه «F» برسد . این ساز با چوب طبل های چوبی ، خشك تر و سخت تر صدا می دهد .

...

 تقسیم بندی سازهای ضربه‌ای و كوبه‌ای از نظر ملیت :

در اینجا مناسب دیدیم كه سازهای ضربه‌ای و كوبه‌ای دنیا را ، از نظر ملیت در دو دسته‌ی جدید، تحت عناوین ذیل  مشخص كنیم :

 الف – سازهای ضربه‌ای پوستی و كوبه‌ای پوستی و بدون پوست با ملیت غیر ایرانی

در این دسته می توان به این سازها اشاره كرد :

1-   طبلا 2- تیمپانی 3- كنگا 4- تمپو 5- تری آنگل  6- گانگ ( تام تام )‌7- بانگو

 8- سیمبال ( سنج ) 9- مری دنگام 10- خول (‌دهولك ) 11- جاز  12- طبل بزرگ

 13- طبل كوچك 14- مثلث 15- دایره زنگی (تمبورین)16 – قاشقك
 17- گزیلوفون(زیلوفون)18- ناقوس(بلز)‌19- سایدارم20- هلاله

 به دلیل  این كه توضیح راجع به سازها را ؛ برای هنرجویان عزیز چندان ضروری ندانستیم از شرح و توضیح آن ها صرف نظر می كنیم .

 ب- سازهای ضربه‌ای پوستی و كوبه‌ای پوستی و بدون پوست با ملیت ایرانی :

 از این گروه سازها می توان به :

1- دف                                       13- تمبوك                        25- جلجل

2- تنبك                            14- كسر                           26-جام

3-گورگه                            15-پیپه                             27-طبل‌غازی  

4- تبوره                            16-بشقابك                        28- طبلك

5- خم                                        17-شندف                         29-طبل‌آویز

6- دایره                            18-جرس                          30- دمن

7- دایره زنگی                     19-درای                           31-تیمبك     

8- نقاره                             20- زنگ                          32- كومه

9- آینه پیل                         21-دهل                            33- مندل

10- كوس                          22- چغانه                         34- سنكه

11- دمام                           23-تبیره                            35-تاس

12- غوغا                          24- دبدبه

بین نظرات و فرضهای گوناگونی كه در باره‌ی مبدأ پیدایش آلات موسیقی در جهان ، پذیرفته شده است این عقیده بیش از همه مورد تأكید و تأیید است كه قدیمی ترین و اساسی ترین نمونه آلات موسیقی ،‌ سازهای ضربه‌ای هستند . شاخص ترین مورد كاربرد این سازها ، در طول تاریخ آن است كه خواص وزنی یك آهنگ را ( كه می‌تواند به عنوان اساسی ترین اصل آن در نظر آید )، طرح ریزی و ترسیم می كند. ذكر این نكته ضروری می نماید كه به هر صورت سازهای ضربه‌ای‌، برای تمام فرهنگ‌ها ، چه بدوی و چه متمدن یك ساز اولیه و بومی است و در واقع هیچ جامعه‌ی انسانی وجود ندارد كه یكی دو نمونه‌ی ساز ضربی در آن شناخته و معرفی نشده باشد [1].

[1] - به عنوان نمونه در میان قبایل ابتدایی ساكن آفریقا ، استرالیا ، زلاند نو و اقیانوسیه ، كه هنوز هم به شیوه‌ی عصر حجر زندگی می كنند – انواع طبل های كوچك و بزرگ دیده می شود كه مردمان این قبایل سور و سوگ خود را با آنها منعكس می كنند .

1-  دسته‌ای كه سیم به واسطه زخمه زدن، به وسیلة انگشت یا مضراب تولید صوت می كند، مانند تار ، سه تار ، رباب، ماندلین ، بربط ، چنگ و ... كه به طور كلی این دسته را در سازهای زهی به نام «‌سازهای زهی زخمه‌ای » می‌شناسند.

2-   دسته‌ای كه صوت به وسیله كشیدن آرشه بر سیم حاصل می شود . مانند : كمانچه ،قیچك ، ویولون و ... كه نام اختصاصی این دسته « سازهای زهی آرشه‌ای » می باشد

3-   دسته‌ای كه با كوبیدن وسیله‌ی چكش مانند برروی سیم ، صوتی حاصل می‌شود مانند : سنتور ، سه تار، تار، «‌سازهای زهی كوبشی ».

4-   دسته‌ای كه كوبیدن چكش روی سیم به وسیله‌ی نیروی مكانیكی انجام می گردد، مانند : پیانو، هارمونیكای شستی دار و « سازهای زهی شستی دار»

ب- سازهای بادی:

آن دسته از سازهائیكه صدا در آن ها به وسیله‌ی دمیدن هوا و فوت كردن، ایجاد می‌شود ، به نام «‌سازهای بادی »‌ مشهور هستند این دسته نیز به نوبه‌ی خود به چند شعبه‌ی كوچكتر تقسیم می‌شود:

1-   «‌سازهای بادی چوبی » كه از چوب «‌آبنوس » یا نی و خیزران ساخته شده اند . مانند : نی‌، سرنا ، فلوت ، هوبوا، باسون و...

2-  دسته‌ای از سازها كه ازجنس مس ، برنج یا حتی نقره‌ساخته شده اند مانند: انواع شیپور ،‌ترومپت ، ترومبون ، ساكسیفون ، كر و ... «‌سازهای بادی برنجی »

3-   دسته‌ای مانند پیانو دارای شستی هستند و حصول صوت یا دمش هوا ، به وسیله‌ی نیروی مكانیكی یا الكتریكی صورت می گیرد . این سازها دارای لوله های متعدد، كوتاه و بلند هستند ودر نتیجه‌ی دمیدن هوا در این لوله ها یا زبانه ها صداهای گوناگون و مختلف ایجاد می گردد. مانند : ارگ ، آكوردئون ، سازدهنی ، نی انبان و ...« سازهای شستی دار بادی »

ج- سازهای ضربی

 به این دسته «‌سازهای كوبه‌ای» و « آلات ایقاعی » نیز می گویند . و همچنانكه از نامش برداشت می شود سازهایی هستند كه به صوت از طرق مختلف وارد آوردن ضربه ، چه به وسیله دست به طور مستقیم ( مانند دف و تنبك ) و چه به وسیله‌ی آلتی دیگر (‌مانند دهل و نقاره )‌حاصل می آید.

 تقسیم بندی این دسته از سازها به شرح زیر است :

1-  دسته‌ای كه برروی آنها پوست كشیده شده و با دست یا چوب بر آن ها می كوبند . مانند : دف ، دایره ، نقاره ،تیمپانی [1] و ...

2-  دسته‌ای كه بر هر دو سطح بالایی و پایینی پوست كشیده و خود ساز به صورت استوانه‌ای ساخته شده است و با دست یا چوب و به یك یا هر دو طرف سطوح ساز كوبند . مانند: طبل بزرگ‌، طبل كوچك ، دهل و ...

3-  دسته‌ای كه ساز در اصل ، از دو تكه چوب یا فلز ساخته شده و هر دو به هم كوبیده می شوند مانند: سنج، قاشقك ، بشقاب و ...

4-   دسته‌ای كه به وسیله كوبیدن چكش برروی تیغه های فلزی ، زنگوله و غیره، اصواتی مخصوص و زنگوار حاصل می گردد. مانند : ناقوس لوله ای .

[1] Timpani یك كلمه ایتالیایی است و در فرانسه به آن Tanbale (‌تنبال )‌می گویند. سازی است كوبه‌ای متشكل از یك كاسه بزرگ كه روی دهانه‌ی آن پوست كشیده‌اند . از این سازها معمولاً د راركسترهای بزرگ استفاده می شود . صدای تیمپانی در دینامیك «P» گرفته و پوك است . به تدریك كه دینامیك قوی تر می شود ، صدای ساز رفته رفته مشخص تر می شود ، تا زمانی كه «F» برسد . این ساز با چوب طبل های چوبی ، خشك تر و سخت تر صدا می دهد .

...

 تقسیم بندی سازهای ضربه‌ای و كوبه‌ای از نظر ملیت :

در اینجا مناسب دیدیم كه سازهای ضربه‌ای و كوبه‌ای دنیا را ، از نظر ملیت در دو دسته‌ی جدید، تحت عناوین ذیل  مشخص كنیم :

 الف – سازهای ضربه‌ای پوستی و كوبه‌ای پوستی و بدون پوست با ملیت غیر ایرانی

در این دسته می توان به این سازها اشاره كرد :

1-   طبلا 2- تیمپانی 3- كنگا 4- تمپو 5- تری آنگل  6- گانگ ( تام تام )‌7- بانگو

 8- سیمبال ( سنج ) 9- مری دنگام 10- خول (‌دهولك ) 11- جاز  12- طبل بزرگ

 13- طبل كوچك 14- مثلث 15- دایره زنگی (تمبورین)16 – قاشقك
 17- گزیلوفون(زیلوفون)18- ناقوس(بلز)‌19- سایدارم20- هلاله

 به دلیل  این كه توضیح راجع به سازها را ؛ برای هنرجویان عزیز چندان ضروری ندانستیم از شرح و توضیح آن ها صرف نظر می كنیم .

 ب- سازهای ضربه‌ای پوستی و كوبه‌ای پوستی و بدون پوست با ملیت ایرانی :

 از این گروه سازها می توان به :

1- دف                                       13- تمبوك                        25- جلجل

2- تنبك                            14- كسر                           26-جام

3-گورگه                            15-پیپه                             27-طبل‌غازی  

4- تبوره                            16-بشقابك                        28- طبلك

5- خم                                        17-شندف                         29-طبل‌آویز

6- دایره                            18-جرس                          30- دمن

7- دایره زنگی                     19-درای                           31-تیمبك     

8- نقاره                             20- زنگ                          32- كومه

9- آینه پیل                         21-دهل                            33- مندل

10- كوس                          22- چغانه                         34- سنكه

11- دمام                           23-تبیره                            35-تاس

12- غوغا                          24- دبدبه

بین نظرات و فرضهای گوناگونی كه در باره‌ی مبدأ پیدایش آلات موسیقی در جهان ، پذیرفته شده است این عقیده بیش از همه مورد تأكید و تأیید است كه قدیمی ترین و اساسی ترین نمونه آلات موسیقی ،‌ سازهای ضربه‌ای هستند . شاخص ترین مورد كاربرد این سازها ، در طول تاریخ آن است كه خواص وزنی یك آهنگ را ( كه می‌تواند به عنوان اساسی ترین اصل آن در نظر آید )، طرح ریزی و ترسیم می كند. ذكر این نكته ضروری می نماید كه به هر صورت سازهای ضربه‌ای‌، برای تمام فرهنگ‌ها ، چه بدوی و چه متمدن یك ساز اولیه و بومی است و در واقع هیچ جامعه‌ی انسانی وجود ندارد كه یكی دو نمونه‌ی ساز ضربی در آن شناخته و معرفی نشده باشد [1].

[1] - به عنوان نمونه در میان قبایل ابتدایی ساكن آفریقا ، استرالیا ، زلاند نو و اقیانوسیه ، كه هنوز هم به شیوه‌ی عصر حجر زندگی می كنند – انواع طبل های كوچك و بزرگ دیده می شود كه مردمان این قبایل سور و سوگ خود را با آنها منعكس می كنند .

ی ترین اصل آن در نظر آید )، طرح ریزی و ترسیم می كند. ذكر این نكته ضروری می نماید كه به هر صورت سازهای ضربه‌ای‌، برای تمام فرهنگ‌ها ، چه بدوی و چه متمدن یك ساز اولیه و بومی است و در واقع هیچ جامعه‌ی انسانی وجود ندارد كه یكی دو نمونه‌ی ساز ضربی در آن شناخته و معرفی نشده باشد [1].

[1] - به عنوان نمونه در میان قبایل ابتدایی ساكن آفریقا ، استرالیا ، زلاند نو و اقیانوسیه ، كه هنوز هم به شیوه‌ی عصر حجر زندگی می كنند – انواع طبل های كوچك و بزرگ دیده می شود كه مردمان این قبایل سور و سوگ خود را با آنها منعكس می كنند .