تحقیق رنگها

تحقیق رنگها

مقدمه

از روزگاران بسیار دور، رنگ ها همواره پیرامون بشر را احاطه كرده و وی را تحت نفوذ خود درآورده اند، و چندی بیش نیست كه ما قادر به تولید رنگ و استفاده از آنها شده ایم. تا پیش از قرن نوزده، فقط تعدادی رنگ و مواد رنگی شناخته شده بودند كه بیشتر آنها ریشه آلی داشتند. گران نیز بودند، به طوری كه استفاده از پارچه های رنگی و مواد تزئینی فقط در انحصار ثروتمندان بود. صدها هزار حلزون زندگی خود را از دست دادند تا امپراتور روم بتواند ردای بنفش خود را به تن كند، در حالی كه رعایای او ناگزیر بودند به پوشیدن پارچه های پنبه ای یا كتانی ساده، پوست یا پشم حیوانات بسنده كنند.

فقط در 100 سال اخیر بوده است كه وضع یاد شده سرا پا دگرگون شد : نخست، از تركیب آنیلین[1]، و بعدها، از طریق مشتقات قطران ذغال و اكسیدهای متالیك، رنگ را به راحتی بدست آوردند. امروزه، هرچیزی را كه بشر می سازد دارای رنگ است. هزارها رنگ- از هر رنگ و نمائی كه قابل تصور باشد- بوجود آمده اند و تقریباً برای هر منظوری، رنگ خاصی فراهم است. علاوه بر این كه ما رنگ آبی آسمانی، رنگ سرخ غروب آفتاب و رنگ سبز درختان و تمام رنگ های طبیعی را در اخیتار داریم، اشیاء ساخته شده به وسیله بشر، چراغ های نئون، تصاویر نقاشی، كاغذ دیواری ها و تلویزیون رنگی نیز پیوسته ما را شیفته و مسحور خود می سازند.

این استفاده روز افزون از رنگ ها، همراه با رقابت فزاینده میان تولید كنندگانی كه مشتاق افزایش فروش محصولات خود هستند، تحول زیادی را در زمینه روانشناسی رنگ پدید آورده است، هرچند كه وقتی این روانشناسی وارد صحنه بازاریابی می شود بسیاری از پژوهش های آن در معرض آزمون و خطا قرار می گیرد. مثلاً یك تولید كننده شكر می داند كه نباید محصول خود را در بسته سبز رنگ عرضه كند، درحالی كه زیبائی های یك شیشه دهن گشاد قهوه ای رنگ حاوی شكر مدت ها در قفسه می ماند تا به فروش برسد. رنگ های طبیعت در ما تأثیر گذارده اند، و این آثار به گونه ای ژرف و اجتناب ناپذیر در جان و روح ما جایگزین شده است. معذالك در مورد چیزهایی كه خریداری می كنیم، از آزادی انتخاب، بكار بردن دوست داشتنی ها و غیر دوست داشتنی ها، سلیقه ها و سنت هایمان، برخورداریم.

به خاطر همین ملاحظات است كه یك تولید كننده باید تحقیق نماید تا مطمئن شود كه ما خریداران، جنس او را بر كالاهای مشابه ترجیح می دهیم. اگر محصول او شكر باشد، در این صورت او می داند كه باید شكر خود را در یك بسته آبی رنگ و یا حداقل دارای یك زمینه آبی عرضه كند و به هیچ وجه از رنگ سبز استفاده نكند. ولی به احتمال زیاد دلیل آن را نمی داند. دلیلش این است كه احساس فیزیولوژی انسان در رابطه با رنگ آّبی، «شیرینی» است. از سوی دیگر، رنگ سبز یك احساس‌ «گس» را در انسان پدید می آورد. چه كسی خواستار شكر «گس» است. شركت هواپیمائی كه مسافرانش حاضر نیستند با شركت هواپیمائی دیگری پرواز كنند، دلیل آن شاید این باشد كه هواپیماهای شركت مزبور تاكنون سابقه سقوط نداشته اند، یا این كه بهترین هواپیما را در اختیار دارد، یا مهمانداران زن آن بسیار مؤدب می باشند، ولی شاید به این خاطر نیز باشد كه آنها از خدمات یك مشاور شایسته رنگ استفاده كرده اند.

...